Καλλιέργεια Αβοκάντο

Το δένδρο του αβοκάντο ή βοτανικά επονομαζόμενο (Persea americana) είναι αειθαλές, μεγάλο έως 20 m ύψος δέντρο, είναι συνήθως πλαγιόκλαδο με πράσινους βλαστούς που σπάζουν αρκετές φορές εύκολα. Θεωρείται επιπολαιόριζο με αποτέλεσμα η μηχανική κατεργασία του εδάφους για την αντιμετώπιση των ζιζανίων να καταστρέφει μεγάλομέρος του ριζικού συστήματος.

Περίοδοι Βλάστησης και ανθοφορίας αβοκάντο

Το δέντρο του αβοκάντο διαθέτει 2 – 4 περιόδους βλάστησης ετησίως παρέχοντας λαίμαργους, μέσου μεγέθους και μικρού μεγέθους ( μικρότερο από 3 εκατ.) βλαστούς.

Το ριζικό σύστημα του δένδρου του Αβοκάντο χαρακτηρίζεται επιφανειακό, καθώς περίπου το 80% από το ριζικό βρίσκεται σε βάθος 60 cm.

Καρποφορία – Καρπόδεση αβοκάντο.

Κατά την καλλιέργεια αβοκάντο το δέντρο του Αβοκάντο συνήθως καρποφορεί ( καρπόδεση) από μικτούς οφθαλμούς (“μάτια”), που βρίσκονται στην άκρη ή πλάγια σε κλαδιά της προηγούμενης περιόδου βλάστησης. Οι νέοι καρποί αναπτύσσονται στους βλαστούς της τρέχουσας εποχής.
Το ακραίο τμήμα του κύριου κλαδιού της διάταξη των ανθών ενός φυτού στα κλαδιά του αβοκάντο δηλαδή της ταξιανθίας, παραμένει συνήθως βλαστικό.

Σ’ αυτήν την συγκυρία , με την ανάπτυξη των νέων καρπών, αναπτύσσεται παράλληλα και το βλαστικό μέρος. Ο κεντρικός άξονας της ταξιανθίας, τις περισσότερες φορές, καταλήγει σε ξυλοφόρο οφθαλμό ( κλαδί βλαστού)
β. Διαφοροποίηση των οφθαλμών αβοκάντο

Η διαφοροποίηση των οφθαλμών (“μάτια”) σε καρποφόρους γίνεται συνήθως 6-8 εβδομάδες πριν από την άνθιση

γ. Περίοδος άνθησης αβοκάντο
Κατά την καλλιέργεια αβοκάντο η διάρκεια και ο χρόνος άνθισης του αβοκάντο εξαρτιούνται από παράγοντες όπως ο τύπος ποικιλίας του αβοκάντο και τις κλιματολογικές συνθήκες που επικρατούν.
Οι ποικιλίες αβοκάντο διακρίνονται σε 3 βασικές κατηγορίες σε πρώιμες ποικιλίες αβοκάντο, μέσης εποχής ποικιλίες αβοκάντο και όψιμες ποικιλίες.

Τα δένδρα και οι φυτείες του αβοκάντο έχον υψηλές απαιτήσεις σχετικά με την θερμοκρασία για να εξασφαλισθεί η γονιμοποίηση των ανθών που θα δώσουν καρπούς. Απαραίτητες θερμοκρασίες κατά την διάρκεια της ημέρας 26 οC και η θερμοκρασία της νύκτας νύκτας 16οC )

Αναγκαία είναι επίσης η ατμοσφαιρική υγρασία ( να στο 67% επίπεδο υγρασίας που είναι απαραίτητο για την καρπόδεση, Για την καλλιέργεια αβοκάντο απαιτείται το νερό χωρίς χλώριο και έδαφος με χαμηλή περιεκτικότητα σε Ανθρακικό ασβέστιο χωρίς αλατότητα, με πολύ καλή διαπερατότητα και αποστράγγιση, εδάφη μέσης σύστασης και γονιμότητας.

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό για την καλλιέργεια αβοκάντο πριν από κάθε φύτευση δενδρυλλίων αβοκάντο να πραγματοποιείται η χημική ανάλυση του εδάφους.

Σε εδάφη που υπάρχουν χαμηλές κλήσεις χωρίς ουσιαστική αποστράγγιση κ είναι πολύ σημαντικό να γίνονται αποστραγγιστικά κανάλια και οι καλλιέργειες και φύτευση των αβοκάντο πάνω σε αναχωματώσεις ( σαμαράκια) .

Για την καλλιέργεια αβοκάντο είναι δε εξαιρετικά σημαντικό να γίνει η σωστή επιλογή ποικιλίας αβοκάντο και του κατάλληλου υποκειμένου ώστε να αντέχει στο κρύο και στις ασθένειες. Επίσης να είναι ευπροσάρμοστο στην υγρασία εξασφαλίζοντας την γρήγορη ανάπτυξη του φυτού την αντοχή και την αποδοτική καρποφορία του

Πρώιμες ποικιλίες αβοκάντο

Πρώιμη ποικιλία είναι αυτές του τύπου Μεξικού, οι οποίες αρχίζουν την άνθισή τους από Ιανουάριο ή Φεβρουάριο.

Μεξικάνικη ποικιλία αβοκάντο (περιλαμβάνει Zutano, Bacon, Reed).  Οι ποικιλίες που είναι ευρύτερα γνωστές περιλαμβάνουν το Zutano, το Bacon και το Reed. Διαθέτουν κυρίως ορθόκλαδη βλάστηση. Οι καρποί τους κατά μέσο όρο έχουν χαμηλότερη περιεκτικότητα σε λιπαρά.

Τα καταλληλότερα υποκείμενα της Μεξικάνικης ποικιλίας είναι τα
αβοκάντο Mexico, τα αβοκάντο Topa –Topa, τα αβοκάντο Mexicola, Diuk . Είναι σημαντικό ότι σχετικά πρόσφατα επιτεύχθηκαν υποκείμενα ή κλώνοι υποκειμένων ποικιλιών αβοκάντο ανεκτικών στο παθογόνο ιό phytopthora cinnamoni όπως τα Diuk 7-9, Diusa, Toro, Canyon, VC256 και Evestro-UC2036 τα οποία επιβάλλεται να εισαχθούν άμεσα στην χώρα μας) και δευτερεύοντος το Zutano και Bacon τα οποία όμως κυριαρχούν στα φυτώρια μας και είναι τελευταία στην κατάταξη ανθεκτικότητας σε ασθένειες και υγρασία.

Ο καλύτερος χρόνος συγκομιδής για τα αβοκάντο της μεξικάνικης ποικιλίας Zutano, Bacon, Fuerte) είναι ο Ιανουάριος-Φεβρουάριος

Οι μεξικάνικες ποικιλίες αβοκάντο γενικά δεν θεωρούνται ιδιαίτερα εμπορικές ποικιλίες αλλά καλύπτουν το εύρος της ζήτησης της περιόδου Χειμερινής περιόδου.

Στον τύπο αυτό αβοκάντο, οι καρποί είναι μικροί, με λεπτή επιδερμίδα σαν μεμβράνη και σχετικά μεγάλο κουκούτσι. Τα φύλλα είναι μικρά, κι όταν τρίβονται έχουν τη χαρακτηριστική μυρωδιά γλυκάνισου ή ανίθου. Τα άνθη είναι πιο χνουδωτά από αυτά των άλλων τύπων.

Άνθιση – Ωρίμανση – καρποφορία αβοκάντο Zutano, Bacon, Reed

Μεταξύ άνθησης και ωρίμανσης, απαιτείται χρονικό διάστημα 6-8 μηνών. Είναι ο πιο ανθεκτικός στο ψύχος τύπος ( ληθαργούντα δένδρα, αντέχουν σε θερμοκρασία -6o C ), αλλά, είναι ευπαθής στην αλατότητα ( κυρίως στο χλώριο και στην περίσσεια ανθρακικού ασβεστίου).

Οι καρποί του Μεξικάνικου τύπου, παρά την πολύ καλή γεύση της σάρκας τους, έχουν μικρό εμπορικό ενδιαφέρον, λόγω του μικρού μεγέθους τους. Τα δένδρα του τύπου αυτού, όμως , είναι πολύ χρήσιμα για υβριδισμούς ( οι σπόροι τους χρησιμοποιούνται για να δώσουν υποκείμενα για εμβολιασμούς ). Ορισμένες τέτοιες ποικιλίες που έχουν εισαχθεί για την καλλιέργεια αβοκάντο στην χώρα μας είναι η ποικιλία αβοκάντο Τοpα-Τοpα και η ποικιλία αβοκάντο Yanta.

Αλλά η μεξικάνικη ποικιλία όπως και η ποικιλία αβοκάντο της Γουατεμάλας είναι γενικά ισχυρότερες σε συνθήκες παγετού και κατάλληλες για την καλλιέργεια αβοκάντο στην χώρα μας.

Το μέγιστο διάστημα συγκομιδής της μεξικάνικης ποικιλίας αβοκάντο είναι πολύ μικρότερο από εκείνο της Γουατεμάλας.  Γιαυτό άλλωστε οι καλλιεργητές επιλέγουν να μαζεύουν την συγκομιδή πολύ νωρίτερα.

Η φήμη ότι οι όλες μεξικάνικες ποικιλίες στην καλλιέργεια αβοκάντο στην χώρα μας, δε είναι εύγευστες είναι κάτι που δεν αληθεύει. Μπορεί η ποικιλία ( Zutano) Ζουτάνο να μη θεωρείτε ιδιαίτερα γευστική.

Αλλά όσον αφορά τις ποικιλίες αβοκάντο Reed ή αβοκάντο Bacon είναι αρκετά εύγευστα και αξίζει πραγματικά κάποιος να τις εντάξει στην διατροφή του.

Καλλιέργεια Αβοκάντο Μεσοπρώιμες ποικιλίες αβοκάντο

Σχετικά με καλλιέργεια Αβοκάντο οι ποικιλίες του τύπου Γουατεμάλας είναι μεσοπρώιμες και σε αυτές κατατάσσονται η ποικιλία αβοκάντο Fuerte, η ποικιλία αβοκάντο Benik

Στον τύπο αυτό του αβοκάντο, οι καρποί είναι μεγάλοι ενώ έχουν παχύτερο, σκληρότερο και τραχύτερο φλοιό από ότι οι πρώιμες ποικιλίες.

Το κουκούτσι, εδώ, είναι μικρό, και η γεύση της σάρκας πολύ ευχάριστη. Τα φύλλα, είναι μέσου μεγέθους, και δεν έχουν οσμή γλυκάνισου.

Τα δέντρα αυτά, είναι πιο ευπαθή στο ψύχος ( ληθαργούντα δέντρα ζημιώνονται σοβαρά στους -4,5° Ο ) και είναι μέσης αντοχής στα άλατα εδάφους. Παρουσιάζουν μεγάλη ευαισθησία στην περίσσεια ανθρακικού ασβεστίου.

Καλλιέργεια αβοκάντο – Όψιμες ποικιλίες αβοκάντο

Από Γουατεμάλα η ποικιλία όψιμων αβοκάντο (περιλαμβάνει Hass, Pinkerton, Reed και Gwen)

Πλέον της ποικιλίας Hass, υπάρχουν

ποικιλία αβοκάντο Rincon ,
ποικιλία αβοκάντο Gwen,
ποικιλία αβοκάντο Whitsell,
ποικιλία αβοκάντο Lamb Hass,
ποικιλία αβοκάντο Pinkerton,
ποικιλία αβοκάντο Lypps,
ποικιλία αβοκάντο Kona Sharwil

καθώς και πολλά άλλα σύγχρονα μεγαλόκαρπα υβρίδια αβοκάντο που προέρχονται κυρίως από την Hass.

Οι ποικιλίες αβοκάντο της Γουατεμάλας τείνουν να έχουν ένα παχύτερο και μερικές φορές φλούδα σαν βότσαλο με στρογγυλό σχήμα. Τα φρούτα τους τείνουν να είναι υψηλότερα σε λίπη.

Οι ποικιλίες της Γουατεμάλας περιλαμβάνουν τα Hass, Pinkerton, Reed και Gwen μεταξύ πολλών άλλων. Αν και η φλούδα των Hass συνήθως μαυρίζει κατά την ωρίμανση , οι περισσότερες φλούδες των ποικιλιών της Γουατεμάλας παραμένουν πράσινα μέχρι την τελική τους χρήσης.

Ο τύπος αβοκάντο γουατεμάλας έχει μέγιστο χρόνος συγκομιδής που είναι σημαντικά μεγαλύτερος. Συγκεκριμένα από τον Ιανουάριο-Σεπτέμβριο. Αντέχουν στην διαχείριση και αποθήκευση κατά και μετά την συγκομιδή περισσότερο από τις μεξικάνικες ποικιλίες. Τα δέντρα τους τείνουν να είναι λιγότερο ανθεκτικά στον παγετό.

Οι ποικιλίες του τύπου Γουατεμάλας έχουν οψιμότερη άνθιση (π.χ. ανθίζουν
κατά τον Μάρτιο με Απρίλιο).

Καλλιέργεια αβοκάντο και Ποικιλίες Δυτικών Ινδιών

Στην κατηγορία αβοκάντο αυτού του τύπου αυτό υπάρχουν τόσο μικρόκαρπες, όσο και μεγαλόκαρπες ποικιλίες. Ο φλοιός του καρπού, είναι λίγο λεπτότερος και πιο λείος από του τύπου Γουατεμάλας. Η σάρκα περιέχει μικρότερο ποσοστό λιπαρών, και η γεύση της είναι πιο γλυκιά. Τα φύλλα είναι μεγάλα, ανοικτού χρώματος και δεν έχουν οσμή γλυκάνισου. Τα μεσογονάτια διαστήματα των βλαστών, είναι βραχύτερα.

Ο χρόνος που απαιτείται μεταξύ άνθησης και ωρίμανσης, είναι 6-8 μήνες. Είναι ο πιο ευπαθής από τους 3 τύπους στο ψύχος ( ληθαργούντα δέντρα ζημιώνονται στους -2,2 °0 ), αλλά ο πιο ανθεκτικός στα αλκαλικά εδάφη και στην περίσσεια ανθρακικού ασβεστίου.

Η διάρκεια άνθησης των αβοκάντων ανάλογα με την ποικιλία είναι από 1-4 μήνες.

Περιγραφή – Μορφολογία του δένδρου του αβοκάντο

Το δέντρο του Αβοκάντο είναι φυτό αειθαλές. Το σχήμα και το μέγεθος του αβοκάντο ποικίλλει από ψηλό-ορθοκλαδο με λίγες διακλαδώσεις έως κοντό καλοσχηματισμένο και πλαγιόκλαδο για άλλη διαφορετική ποικιλία ή υβρίδιο δένδρου αβοκάντο.

Το ύψος του συνήθως ποικίλει από 5 ως 15 μέτρα. Σε ορισμένες δε περιπτώσεις, με κατάλληλες εδαφολογικές και κλιματολογικές συνθήκες μπορεί να φθάσει ακόμη και τα 20 μέτρα. Τα δέντρα αβοκάντο που έχουν εμβολιαστεί, δεν αποκτούν τόσο μεγάλο ύψος.

Η φλούδα τόσο του κορμού όσο και της ρίζας, είναι σαρκώδης, παχύς και εύθραυστη.

Η ανάπτυξη των βλαστών του δένδρου του αβοκάντο γίνεται κατά κύκλους βλάστησης, συνήθως δύο ( 2 ) ή και 3 το χρόνο. Οι βλαστοί – τα κλαδιά του αβοκάντο, είναι σχετικά μεγάλης διαμέτρου, στρογγυλοί. Το ξύλο είναι ελαφρύ, μάλλον σπογγώδες, και αρκετά εύθραυστο σε σύγκριση με άλλα εσπεριδοειδή όπως οι πορτοκαλιές.

Οι οφθαλμοί “μάτια”) του Αβοκάντο, είναι μικτοί ή ξυλοφόροι και καλύπτονται συνήθως από λεπτά λέπια.

Από ένα μικτό οφθαλμό, μπορεί να δημιουργηθεί ένας μικρός φυλλοφόρος βλαστός, με επάκρια ταξιανθία. Οι πλάγιοι οφθαλμοί του βλαστού, κάτω από την ταξιανθία, συνήθως πέφτουν μετά το δέσιμο των καρπών.

Τα φύλλα του δένδρου του αβοκάντο , ποικίλει σε σχήμα και μέγεθος. Από ωοειδές μέχρι και ελλειπτικό και ομοιάζει με λόγχη. Το μήκος τους κυμαίνεται από 7 ως 35 εκ. και το πλάτος τους από 6 ως 8 εκ.

Το χρώμα των φύλλων αλλάζει ανάλογα με την ηλικία του δένδρου. Τα φύλλα των νέων φυτών, παρουσιάζουν συχνά κοκκινομπρούτζινο χρώμα ώς απόχρωση.

Το χρώμα του ώριμου φύλλου ενός αβοκάντο, όμως, είναι φωτεινά έντονο πράσινο στην πάνω επιφάνεια και ανοιχτόχρωμο στην κάτω. Τα φύλλα του Αβοκάντο, θεωρούνται ως υφή δερματώδη και λεία. Με την παροδο του χρόνου και μεγαλώνοντας ηλικιακά αποκτούν κάποιο πάχος και βάρος με αποτέλεσμα τα κλαδιά να βαραίνουν και γέρνουν προς τα κάτω.

Το αβοκάντο ως δέντρο αειθαλές δεν ρίχνει το σύνολο των φύλλων του το Χειμώνα. Απεναντίας φύλλα του αβοκάντο ενχέχεται ν παραμείνουν στο δέντρο και για σχεδόν 2 χρόνια.

Υπάρχουν όμως περιπτώσεις σε ορισμένες ποικιλίες, να ρίχνουν όλα τα τους τα φύλλα ταυτόχρονα την περίοδο της άνθισης την περίοδο της άνθησης. Τα καινούρια φύλλα τότε, εμφανίζονται αρκετά γρήγορα από το κλαδί
(επάκριο μερίστωμα βλαστού των ταξιανθιών.)

Τα άνθη βρίσκονται σε μορφή τσαμπιού (ακραίους βότρεις) και σε νέα κλαδιά (βλαστούς) της τρέχουσας περιόδου. Τα άνθη ομοιάζουν με πέταλα και περιγράφονται ως λοβοί του περιανθίου. Είναι μικρά άνθη σε χρώμα κιτρινωπό ή λευκό, ή ωχροπράσινο

Στις περισσότερες ποικιλίες αβοκάντο τα άνθη τους σχηματίζουν πολυάριθμες ομάδες. Από αυτές τις ομάδες ανθέων μόνο πολύ λίγες προχωρούν σε καρποδέτηση και δίδουν τελικώς καρπούς.

Επικονίαση  – Άνθη αβοκάντο

Τα άνθη του Αβοκάντο είναι ερμαφρόδιτα. Ο βασικός τρόπος επικονίασης των αβοκάντο είναι η σταυρεπικονίαση. Η μεταφορά της γύρης από ανθη αβοκάντο μιας ποικιλίας σε άνθη διαφορετικής ποικιλίας του ιδίου ή συγγενούς είδους ονομάζεται σταυρεπικονίαση.

Οι καλλιέργειες αβοκάντο θα πρέπει να βρίσκονται μακριά από καλλιέργειες πορτοκαλιών και δη  εσπεριδοειδών, οι μέλισσες προτιμούν άνθη των πορτοκαλιών και γενικά των εσπεριδοειδών αντί για τα άνθη αβοκάντο. Περισσότερες πληροφορίες εδώ…